Μισσο τις ρηγκρετς

Θυμάστε που σας έλεγα τι να κάνω με τις δουλειές;; Σε ποια δουλειά να πάω; ; Να κάτσω εκεί που είμαι ή να πάω στην εταιρία που θέλει άτομο για τις διαφημίσεις και τις δημόσιες σχέσεις της; Δεν είχα αποφασίσει ακόμα μέχρι χτες. Τρελά κατά , η δίμηνη σύμβαση για αρχή όπως και τα λιγότερα λεφτά. Που θα πας;; Κάτσε εκέι στα καλύτερα λεφτά, που κάνεις και όνειρα, ηλίθια, ρομαντική.Τίποτα δεν έμαθες φέτος;;

Το ψείρισα το θέμα. Πολύ. Ρώτησα τους πάντες, γονείς, φίλους , συγγενείς κι εσάς. Στη δουλειά των εξαγωγών δεν έκανα τίποτα απολύτως,Οι σοφοί μου έλεγαν κάτσε, είναι νέο το τμήμα, είσαι ανυπόμονη που θες και αρμοδιότητες, ψωνάρα, εγώ όταν πήγα έκανα μόνο καφέδες για τρεις μήνες,...Πήγαινα τουαλέτα και κοίταζα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και αναρωτιόμουν τι κάνω εγώ εδώ. Φωνούλες ... «Υπομονή κάνεις ρε ψωνάρα καβαλημένη, υπομονή....μέχρι να σε δουν και να σου δώσουν να κάνεις κάτι πιο σημαντικό από καφέδες...Βλαμμένη είσαι ρε, ποιος σου δίνει τόσα λεφτά το μήνα για να κάθεσαι ρε...αφού σου είπαν θα σε πάρουν και στη Βαρκελώνη μαζί τους, είδες και τις κρατήσεις δωματίων, αεροπορικών , δεν μιλάνε ισπανικά ρε μαλακισμένη ψωνάρα....κάτσε στον κώλο σου μια φορά μωρή καβαλημένη»
Κι έκατσα. Ένα μήνα. Έκανα καφέδες. Έστελνα ένα φαξ και ένα μέηλ την ημέρα.. Πέταξα και τα σκουπίδια, έπλυνα και κάτι κούπες. Σήκωνα και ένα τηλέφωνο όταν αντικαθιστούσα τη ρεσεψιονίστ – γραμματέα, καλό κορίτσι, τη βοηθούσα στην ορθογραφία, πως γράφεται το Αγρίνιο;; Βοηθός στα δύσκολα μιλάμε. Yeap, it’s a tough job but someone’s got to do it….
Μέχρι χτες. Α σιχτίρ δεν έχω μάθει να ξύνομαι τόοοοοοοσο πολύ. Και πρέπει να μάθω πότε θα δουλέψω αν είναι να μείνω εδώ. Αλλά και τι να κάνω; Μήπως βάλω τα χεράκια μου και βγάλω τα ματάκια μου αν φύγω; Και μετά πάω εκεί και με σουτάρουν μόλις λήξει η δίμηνη σύμβαση;; Κλαιγόμουν στη μάνα στο τηλέφωνο.... « κολώνω να μιλήσω, τι έχω πάθει, δεν είμαι εγώ ....» .
«κάνε ό,τι θες. Ο ίδιος άνθρωπος είσαι. Και ποιος σου λέει ότι και εκεί έχεις κανένα συμβόλαιο;;»
15:00 να μιλήσω;; 15:30 αχ κολώνω....16:00 ας καθαρίσω τον υπολογιστή από τη σαβούρα τόσο καιρό που μαλακίζομαι έχω κατεβάσει τα κέρατα μου. Τραγούδια, βιντεάκια όλα ουστ. Μην αφήσω και ίχνη αν φύγω. Αλλά θα φύγω;; ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΑΜΩΤΟ ;;; 16:20 , 16:30, 16:37, 16:43, 16:48, 16:53 ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΚΑΝΩ;;

Και τότε το είδα. Δεν το έχω ακούσει ακόμα, ούτε και τώρα που σας γράφω.

Kirsty_McColl_With_The_Pouges___Miss_Otis_Regrets.mp3

Πριν το πετάξω στο cd , το διάβασα κατα λάθος έτσι.

Misso tis Regrets.


Αντε γαμήσου συμβατικότητα και επανάπαυση εγώ θα μιλήσω.

-Χαίρετε, κ. Π______. Θα ήθελα να σας μιλήσω σχετικα΄με τις αρμοδιότητες μου.
- Παρακαλώ...
- Τι κάνω εγώ εδώ μέσα; Μήπως να το αφήσουμε το πράγμα γιατί βαριέμαι και δεν έχω μάθει να κάθομαι και να πληρώνομαι; Να το πιάσουμε πάλι όταν ανοίξει η δουλειά , ίσως από Φλεβάρη;; Με προσλάβατε για συγκεκριμένα πράγματα που τελικά τα κάνετε μόνος σας.
- Ότι και να πεις έχεις δίκιο. Με βγάζεις από τη δύσκολη θέση...γιατί πάνω από όλα είμαι άνθρωπος και ξέρω ότι έφυγες από κάπου για να έρθεις εδώ. Σε τιμά πάρα πολύ αυτό που μου λες,είσαι σπάνιος άνθρωπος. Δεν το έχω ξαναπάθει εγώ αυτό, να πέσω τόσο έξω στις εκτιμήσεις μου....αλλά τελικά το βλέπω κι εγώ ότι δεν έχει δουλεια για σένα...Πωπω σε τιμά πάρα πολύ αυτό που κάνεις...Δεν μου έχει ξανασυμβεί. Θα κανονίσω να πάρεις τίποτα λεφτά παραπάνω. ...Τι να πω....συγνώμη... φταίω που είμαι συγκεντρωτικός....αλλά δεν μου έχει ξανασυμβεί.


Έφυγα χαμογελώντας. Μισσο τις ρηγκρέτς.

Αν δεν είχα την άλλη δουλειά, θα είχα πηδήξει από το παράθυρο. Ξέρετε εσείς.

Καλημέρα σας.