In an absolut world

Όποια έχει τη φωνή, θα πρέπει να είναι και μουνί.

Μα τον Κομφούκιο δηλαδή και όλες τις διδαχές του, πολύ εκνευριάστηκα ( που έλεγε και η αδερφή μου μικρή) με το γεγονός ότι το κοριτσάκι στην τελετή έναρξης στο Πεκίνο ήταν τύπου Milli Vanilli.

Χρυσόψαρο η ομορφούλα, ασχημόπαπο η φωνάρα.

Α σιχτίρι δηλαδή, το ιματζζζ σας μάρανε. Φονικά και επιθέσεις πριν και κατά τη διάρκεια, στο Θιβέτ επίσης η κατάσταση μουνί καπέλο, μέχρι και Σκοπιανό αθλητή κοντέψατε να προπηλακίσετε γιατί ( καλός μαλάκας και αυτός) κρέμασε στο μπαλκόνι του τη σημαία του ( ξέρετε ποια καλέ, αυτή τη "μακεδονική") η οποία λέει ομοιάζει λίγο με αυτή του Θιβέτ.

( Ρε μπας και οι Θιβετιανοί είναι απόγονοι του Μ.Αλέξανδρου και αδέλφια της ένδοξης φυλής των Ελ και για αυτό τους καταπιέζει η κινεζική μασονία;)

Μέχρι στιγμής πάντως, εμένα αυτό με πείραξε πιο πολύ από όλα, αυτό με τα δυο κοριτσάκια.
Στα μούτρα της είπαν της μικρής πως δεν είναι αρκετά όμορφη για να πάρει αυτό που αξίζει η φωνή της.
Και στην άλλη δίδαξαν πως είναι αρκετά όμορφη για να μπορεί να οικειοποιείται τα χαρίσματα των άλλων.

Άντε και στην όπερα η Θέλξη να ανοιγοκλείνει το στόμα της με τη φωνή της Αγνής Μπάλτσα.
ΡΕ ΟΥΣΤ.