Create Post
Αυτός ο πίνακας κρέμεται σε δεσπόζουσα θέση στο σπίτι μου. Ηταν ακόμα μία επιβεβαίωση της προσωπικότητάς μου, γεια σας, ωραίους πίνακες έχετε, αυτός μου αρέσει, θα τον πάρω, να η προκαταβολή, πότε θα τον έχω σπίτι, γεια σας και ευχαριστώ. Αυθόρμητα και απλά, τον ερωτεύτηκα και τώρα είμαι χαρούμενη που τον βλέπω κάθε μέρα.Έτσι ψωνίζω γενικά. Είναι έξω από τις συνήθειες μου να ψάχνω, να ψάχνω, να ψάχνω για το τέλειο φόρεμα, παπούτσι κτλ κτλ. Αν δω κάτι και μου αρέσει πραγματικά, αυτό ήταν, δεν πάω παρακάτω μήπως και στη γωνία του δρόμου με περιμένει κάτι καλύτερο.
Μετά , σαν τη Σαμαρκάνδη της Γεροδήμου ( ο πίνακας ντε), αφοσιώνομαι σε αυτό που έχω διαλέξει. Και δεν βλέπω τίποτα, δεν ακούω τίποτα, ζω μέσα στα απαλά περιγράμματα της ζωής μου αποφεύγοντας τα σκληρά και αιχμηρά σχέδια.
Αυθόρμητη και απλή αφοσίωση, συμπεραίνω πως μάλλον θα παραμείνω παιδί μέχρι το τέλος.
Σχόλια
Καταρχήν καλώς σε βρίσκω. Εκ των προτέρων ζητώ συγνώμη που δεν
δεν θα σχολιάσω το ποστ σου. Είμαι νέος στη blogosfera, και θέλω να σου κάνω γνωστό με αυτό το κόμεντς-μήνυμα την παρουσία μου. Έφτιαξα ένα blog που θα ασχοληθεί κυρίως με το βιβλίο και με τους συγγραφείς. Ελπίζω να συμπληρώσει έστω έναν πολύ μικρό κενό στο χώρο αυτό. Καλημέρα και πάλι και καλό σαββατοκύριακο!
Αν αυτό είναι παιδικότητα,καλά κάνουμε,δε νομίζεις;
Καλημέρες!