Flu - Crucilla : 1-0

Γκρινιάζω όλη μέρα. Γαμώ τη γρίππη μου γαμώ. Γαμώ και τον υ-ιό της ο οποίος είναι μέγας εραστής αφού από την πρώτη στιγμή με έριξε στο κρεβάτι και μου πέταξε και τα μάτια έξω.
Νιώθω σαν να με έχει χτυπήσει φορτηγό, σαν να μου έχουν κρεμάσει μυλόπετρες από τα φρύδια, σαν να έχω καταπιεί τηγανόλαδο τριτοκλασάτου φαστφουντάδικου, σαν να βρίσκομαι μόνιμα σε υψόμετρο έβερεστ. Άσε που μάνα - πατέρα τους λέω και τους δύο μπαμπά , αφού είμαι τόσο μπουκωμένη ( α ρε εραστή μεγάλε) που όλα ακούγονται κάπως.

Πλουτίζω τις χαρτοβιομηχανίες, κλαίω για τα δεντράκια που καταλήγουν να σκουπίζουν τη μύτη μου, κάνω ηλίθιες σκέψεις για εκμετάλλευση της παραγωγής, πλουτίζω και τα φαρμακεία - εκ των υστέρων πήγα και πήρα βιταμίνες, βούτυρο-κακάο για τα σκασμένα χείλη, κρεμούλα για τη σκασμένη μύτη και κάτι άλλες μαλακίες για τη σκασμένη καταναλωτική μου διάθεση.

ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗ!!! ΕΧΩ ΝΕΥΡΑ!!! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!! ΓΑΜΩ ΤΟ!!!