Close up. Φιλί.
Ουφ!
Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα ό, τι ώρα και αν με διαβάζεις.
Πες μου, μίλα μου , άκουσε με, δες με. Είμαι δίπλα σου, μια φωνή που καταλαβαίνεις πως βγαίνει από χαμογελαστά χείλη. Άκουσε με , όπως ακούω εγώ τώρα δυνατά μουσική και απογειώνομαι. Άκουσε με ....
Μπορείς να δεις κι εσύ τη φαντασίωση μου; Είμαστε μαζί στο λεωφορείο, στο μετρό, στην πλατεία, δεν έχει σημασία, δεν έχει καμία σημασία, απλά έχει κόσμο, πολύ κόσμο και όλοι βηματίζουν σαν ανδρείκελα, σκυθρωποί, στέκονται αμίλητοι, κι εμείς, σαν το βίντεοκλιπ του Everybody Hurts, αντιλαμβανόμαστε τις σκέψεις τους, ένα κυλιόμενο μήνυμα περνάει πάνω από το κεφάλι τους.
....Δεν έχω ποτίσει τα λουλούδια....
... Έληξε το ρημάδι και δεν πρόλαβα....
..... Με έκοψε ο πούστης πάλι θα τον σκίσω...
.... Κι αυτός άρρωστος; ....
.... Πότε θα δω εγώ εγγόνια....
.... Φοβάμαι....
.... Γιατί εμένα δε με αγαπάει κανείς; ....
Βέλη ξεκινάνε και ενώνονται πάνω από τα κυλιόμενα μηνύματα. Συνισταμένες σπασμένων θελήσεων, μάταιων ονείρων, μικρών εγνοιών, μεγάλων καημών, στυγνών προκλήσεων, γλυκών πειρασμών, τρυφερών ονειροπολήσεων, ανθρώπινων και αδύναμων υποστάσεων σκέψεις.
Με κοιτάς και σε κοιτώ με νόημα. Χαμόγελο. Close up. Φιλί.
Και ξαφνικά, η μουσική ακούγεται σε όλους. Όλοι κοντοστέκονται και για μια μόνο στιγμή, τα κυλιόμενα μηνύματα εξαφανίζονται. Η μουσική αποκρυσταλλώνει την ύπαρξη και τους μυεί όλους , σαν βάφτιση. Ο ήχος κυλάει πάνω τους σαν το νερό, καθαγιάζει κάθε κύτταρο, εξαγνίζει. Κι όλοι, απότομα , μυούνται στη ζωή όπως είναι, και χορεύουν. Άγνωστοι, μόνοι τους, μεταξύ τους, δεν έχει σημασία, δεν έχει καμία σημασία, χορεύουν. Το φιλί δεν έχει σταματήσει ακόμα.
*********************************************************************************
Πες μου τώρα, τι είδες; Που ήσουν; Πως ήταν όλοι γύρω σου; Τι ώρα ήταν; Ήταν άντρες, γυναίκες, παιδιά, λευκοί, έγχρωμοι; Γιατί έχω την αίσθηση πως ήταν όλοι σαν κι εσένα;
Στα μέτρα και στα πρότυπα του καθρέφτη μας, κόβουμε την αγάπη μας και τη μοιράζουμε.
*********************************************************************************
Δες με , δεν είμαι η Crucilla. Είμαι ο άνθρωπος που σε αγαπάει και αν σου άρεσε αυτή η εικόνα, μοιράσου την μαζί του.
*********************************************************************************
Close up. Φιλί.
Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα ό, τι ώρα και αν με διαβάζεις.
Πες μου, μίλα μου , άκουσε με, δες με. Είμαι δίπλα σου, μια φωνή που καταλαβαίνεις πως βγαίνει από χαμογελαστά χείλη. Άκουσε με , όπως ακούω εγώ τώρα δυνατά μουσική και απογειώνομαι. Άκουσε με ....
Μπορείς να δεις κι εσύ τη φαντασίωση μου; Είμαστε μαζί στο λεωφορείο, στο μετρό, στην πλατεία, δεν έχει σημασία, δεν έχει καμία σημασία, απλά έχει κόσμο, πολύ κόσμο και όλοι βηματίζουν σαν ανδρείκελα, σκυθρωποί, στέκονται αμίλητοι, κι εμείς, σαν το βίντεοκλιπ του Everybody Hurts, αντιλαμβανόμαστε τις σκέψεις τους, ένα κυλιόμενο μήνυμα περνάει πάνω από το κεφάλι τους.
....Δεν έχω ποτίσει τα λουλούδια....
... Έληξε το ρημάδι και δεν πρόλαβα....
..... Με έκοψε ο πούστης πάλι θα τον σκίσω...
.... Κι αυτός άρρωστος; ....
.... Πότε θα δω εγώ εγγόνια....
.... Φοβάμαι....
.... Γιατί εμένα δε με αγαπάει κανείς; ....
Βέλη ξεκινάνε και ενώνονται πάνω από τα κυλιόμενα μηνύματα. Συνισταμένες σπασμένων θελήσεων, μάταιων ονείρων, μικρών εγνοιών, μεγάλων καημών, στυγνών προκλήσεων, γλυκών πειρασμών, τρυφερών ονειροπολήσεων, ανθρώπινων και αδύναμων υποστάσεων σκέψεις.
Με κοιτάς και σε κοιτώ με νόημα. Χαμόγελο. Close up. Φιλί.
Και ξαφνικά, η μουσική ακούγεται σε όλους. Όλοι κοντοστέκονται και για μια μόνο στιγμή, τα κυλιόμενα μηνύματα εξαφανίζονται. Η μουσική αποκρυσταλλώνει την ύπαρξη και τους μυεί όλους , σαν βάφτιση. Ο ήχος κυλάει πάνω τους σαν το νερό, καθαγιάζει κάθε κύτταρο, εξαγνίζει. Κι όλοι, απότομα , μυούνται στη ζωή όπως είναι, και χορεύουν. Άγνωστοι, μόνοι τους, μεταξύ τους, δεν έχει σημασία, δεν έχει καμία σημασία, χορεύουν. Το φιλί δεν έχει σταματήσει ακόμα.
*********************************************************************************
Πες μου τώρα, τι είδες; Που ήσουν; Πως ήταν όλοι γύρω σου; Τι ώρα ήταν; Ήταν άντρες, γυναίκες, παιδιά, λευκοί, έγχρωμοι; Γιατί έχω την αίσθηση πως ήταν όλοι σαν κι εσένα;
Στα μέτρα και στα πρότυπα του καθρέφτη μας, κόβουμε την αγάπη μας και τη μοιράζουμε.
*********************************************************************************
Δες με , δεν είμαι η Crucilla. Είμαι ο άνθρωπος που σε αγαπάει και αν σου άρεσε αυτή η εικόνα, μοιράσου την μαζί του.
*********************************************************************************
Close up. Φιλί.
Σχόλια
Όλοι μαζί κινούμε συρφετός...
(...Κι αφού ρώτησες ΩΣΗΕ είναι εβραϊκό όνομα καισημαίνει "σωτηρία"
Είναι Ο πρώτος από τους δώδεκα ονομαζόμενους "μικρούς" προφήτες, και ο τελευταίος του βασιλείου του Ισραήλ. Ήταν γιος του Βεηρί . Κατόπιν εντολής του Θεού, παντρεύτηκε μια πόρνη, την πόρνη Γομέρ, κόρη του Δεβηλαΐμ από την οποία απέκτησε τον Ιεζραέλ, τη Λο-Ρουχαμα και το Λο-Αμμί. Η Γόμερ στη συνέχεια τον εγκαταλείπει, παρ' όλα αυτά ο Ωσηέ τη συγχωρεί και τη δέχεται ξανά, ύστερα από δοκιμασία.)
Καλησπέρα
Αυτο ειναι πολυ deep , δηλαδη ντιπ για ντιπ deep * οποτε θα μου επειτρεψεις να τ επεξεργαστω
Αυτο ειναι πολυ deep , δηλαδη ντιπ για ντιπ deep * οποτε θα μου επειτρεψεις να τ επεξεργαστω
http://gmargari.wordpress.com/2007/11/21/troxaio/