Blonde Moment Νο. 1

Χρόοοονια πριν. Νέος ωραίος, κουστουμαρισμένος, περιποιημένος, μιλάει μόνος του. Απορώ με την καρδιά μου και το νου μου για το κακό που βρήκε το παλικάρι, τσκ τσκ τσκ, τι κρίμα , τόσο νέο παιδί...Έχω μπει κανονικά και με το νόμο στο ρόλο ενενηντακονταετούς γιαγιάς που βλέπει τη νέα γενιά και δεν δεν μπορεί να πιστέψει αυτά που βλέπει κουνώντας το κεφάλι πέρα δώθε με σφιγμένα τα χείλη και λυπημένο βλέμμα...Αχ...το παιδί, τι του έμελλε να πάθει...

Εντ δεν ιτ χιτ μη. Χατζ-φρη. Δεν είχα ενημερωθεί για την εξέλιξη αυτή της τεχνολογίας. Μετά γελούσα με τον εαυτό μου και το ατόπημα μου. Πάλι καλά που δεν το μοιράστηκα και με κανένα....

Λίγες μέρες μετά, απέδειξα στον εαυτό μου πως το είχα πάρει το μάθημα μου. Μάθημα ζωής νούμερο 31:Δεν βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα. Ως εξής:

Γιαγιά περπατάει στο δρόμο και μιλάει μόνη της. Crucillήρημα και πάλι.
Άτσα και χατζ-φρη η γιαγιά! Και όλο έκπληξη για την τεχνολογική ενημέρωση της γιαγιάς, ψάχνω όλο χαρά το καλώδιο που θα με επιβεβαίωνε.

Guess what...ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ...

(και για τους δύσπιστους, ούτε και bluetooth, εντάξει; )