Τέσσερα Ουσιαστικά

1. ΣΥΝΕΠΕΙΑ

Τη λέγανε Μαρίνα. Όχι γιατί διάλεξε εκείνη το όνομα της φυσικά, μα γιατί στα μέρη εκείνα του πλανήτη γη , το όνομα σου το διαλέγουνε αυτοί που σε αγαπάνε επειδή γεννήθηκες. Λιγομίλητη και στεγνή, ερχόταν σε αντίθεση με την θάλασσα γύρω της και σε πλήρη ταύτιση με την απομόνωση του νησιού της. Με υπομονετικά και πονεμένα δάχτυλα μάζευε ρίγανη - είχε πολλές δουλειές να κάνει εκείνο το καλοκαίρι. Το φως τη γαλήνευε.
Για μια στιγμή έβαλε τα δάχτυλα της πάνω από τα φρύδια της, ένα γείσο για να κοιτάξει προς τα φωτοβόλα μέρη του άστρου ήλιου. Εισέπνευσε βαθιά κι ένιωσε τη ρίγανη να διασχίζει τα ρουθούνια, τα πνευμόνια, το μυαλό της και τη σκέψη της. Είχε πολλές δουλειές να κανει.

2. ΠΑΘΟΣ

Ζούληξε τα βυζιά της και θαύμασε το τέλειο σχήμα τους. Στρογγυλά, στητά και ζουμερά, με τη ρώγα ακριβώς στο κέντρο, μικρή και πεταχτή. Βυζιά που τα χάραξε διαβήτης, σκέφτηκε και χαμογέλασε. Σαν την κάμπια, κουνήθηκε και τρίφτηκε στα τσαλακωμένα σεντόνια και προσπάθησε να βολευτεί ανάμεσα τους, σαν να έφτιαχνε μια φωλίτσα. Τα σεντόνια είχαν βγει από τη θέση τους, είχαν γίνει ένα μπερδεμένο κουβάρι.
Γεμάτη αυταρέσκεια ξαναχαμογέλασε και κοίταξε το κοιμισμένο σώμα δίπλα της. Δεν ήξερε το όνομα του αλλά ποτέ δε νοιάστηκε να ρωτήσει και κανένα. Στο κάτω κάτω τα λεφτά τα έπαιρνε πάντοτε μπροστά. Διακοπή νωχέλειας. Ήταν ανάγκη να την πιάσει κατούρημα;
Σηκώνεται και αφήνει τη φωλιτσα της. Με βήματα λίγο ασταθή περπάτησε ως το μπάνιο. Στάθηκε μπροστά στη λεκάνη και σήκωσε το οβάλ καπάκι. Λίγα λεφτά ακόμα και θα την έκανε και τη δεύτερη εγχείριση.

3. ΚΛΙΣΕ

Το άσπρο άλογο χλιμίντρησε μελαγχολικά. Ο πρίγκηπας είχε φύγει από ώρα με τη νέα του ερωμένη. Κάθε φορά η ίδια ιστορία, ένα μνημειώδες πήδημα με μια στερημένη βασιλοπούλα ή άλλη νεαρά κόρη, ευγενικής πάντοτε καταγωγής. Πόσα παραμύθια είχαν γυρίσει και η κατάληξη ήταν πάντοτε η ίδια.
Τον περίμενε μασουλώντας πρασινάδες και διασκέδαζε τα λεπτά της αναμονής του σκεφτόμενο πως ήταν κρίμα να μην ξέρουν όλες οι βασιλοπούλες πόσο κομπλεξικός μαλάκας ήταν ο πρίγκηπας. Αλλά βέβαια, που να ξέρουν οι νεαρές παρθένες ότι ο αστραφτερός νέος την έχει μικρή. Στην επόμενη του ενσάρκωση , σκέφτηκε, όταν θα έρθει στη ζωή σαν άνθρωπος και θα έχει χέρια, θα τον εκδικηθεί. Θα γράψει ένα παραμύθι με τίτλο Alice in Fuckland.

4. ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ

Με το μολύβι του βάλθηκε να σχεδιάσει ένα χέρι που σχεδιάζει. Σάμπως κι εγώ τι κάνω τώρα; Γράφοντας με ένα μολύβι σχεδίασα ένα χέρι που σχεδιάζει στο μυαλό σου.

Σχόλια

Ο χρήστης snikolas είπε…
Μα τελείως τρελό αυτό το post! :)
Ο χρήστης N.Ago είπε…
Εσύ, είσαι πολύ καλή λογοτέχνης.
Συγγραφεύς μικρών κειμένων.
Εκτός αν γράφεις και μεγάλα κείμενα.

*Χάρηκα για την γνωριμία στο Party των bloger.
Ο χρήστης [Germanos] είπε…
Καλό , αψογο .........

(Σε ζηλεύω για τον επίλογο)
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
να είχες και μια γόμα να το σβήσεις ...έτσι για να γλυτώσουμε από λάθη του παρελθόντος που μας βασανίζουν και θα μας κυνηγούν μέχρι το θάνατο

Πάντως η λογοτεχνική διάθεση ταιριάζει με το καλοκαιράκι που έρχεται δυναμικά
Ο χρήστης €lisavet είπε…
Ζηλέυω, ζηλεύω, ζηλεύω! Θέλω κι εγώ να γράφω έτσι!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
εμένα μου άρεσε η ιστορία του κλισέ.. πώς λέμε ότι κάτι είναι όνομα και πράγμα; ε, καμία σχέση!
Ο χρήστης Mogwai είπε…
Gabriel Crucilla Marquez
Ο χρήστης Sofogreg είπε…
Μμμμ, όλο και πιο ενδιαφέρον!
Καλώς σε βρήκα.
Ο χρήστης Gogo είπε…
Το ΚΛΙΣΕ μου: Να ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΖΩ να ζήσω το ΠΑΘΟΣ με ΣΥΝΕΠΕΙΑ.

Φτιαχτήκαμεν πάλι
Ο χρήστης Trilian είπε…
απιστευτο τελος!!!!!!
Ο χρήστης Georgia είπε…
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!!! Δε μπορώ να πω κάτι άλλο!!! Α-ΠΙ-ΘΑ-ΝΟ!!!!!
Ο χρήστης Shades είπε…
Θα φτιάξω ένα μπάνερ να βάλω στο μπλογκ μου..
«Διαβάζετε Crucilla κάνει καλό στους σιαγόνες»