Μεταγωγικό όχημα

Το ηξερε πως θα ερχόταν πάλι. Του το είχε πει πολλές φορές. "Δεν μπορώ χωρίς εσένα, θέλω να έρχοναι να σε βλέπω, να τα λέμε, να κάνουμε έρωτα και έπειτα να ξαναφέύγω".
Το είχε δεχτεί και αυτός γιατί του ήταν δύσκολο να τη βγάλει από τη ζωή του μονομιάς,  ήταν σαν επίδεσμος κολλημένος στην πληγή. Αν έσφιγγε τα δόντια και την τραβούσε μια κι έξω εκτός, θα έμενε με μια πληγή ανοιχτή που θα αιμορραγούσε. Και τότε θα έψαχνε να κολλήσει κάτι άλλο μόνο που το φαρμακείου δεν είχε άλλης ποιότητας επιδέσμους, δεν ήξερε που να ψάξει για να τους αγοράσει.

Έπειτα από ένα χρόνο και 5-6 δικές της επισκέψεις το κατάλαβε. Ο επίδεσμος έχανε και η πληγή αιμορραγούσε συνεχώς. Ήταν το ανεφοδιαστικό της σκάφος. Της τελείωναν τα καύσιμα, επέστρεφε, τρεφόταν από τη χάσκουσα πληγή κι έφευγε. Ήταν το αεροπλανοφόρο της. Προσγειωνόταν πάνω του, κούρνιαζε, επισκευαζόταν κι έφευγε.

Έκλεισε τα μάτια και τράβηξε το τσιρότο.

Φαντάστηκε το αεροπλανοφόρο να γίνεται τράτα και να βγαίνει για ψάρεμα.  Του είχε ανοίξει και η όρεξη για μαρίδα.