The postcard from the future showing my life beyond the clouds is just a place promised in our early days.

Πόσες φορές έχεις δει το μέλλον σου; Τι φαντάστηκες όταν ήσουν μικρή, μικρή μου;

Εμένα η ζωή μου ήταν μόνο καλοκαίρι. Το μέλλον ήταν πάντα ηλιόλουστο και το φως έρρεε.
Μια στιγμή στη ζωή μου, γνώρισα μία Σκανδιναβή που διαβιούσε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του ηλιόλουστου εξάμηνου. Μάζευε τα μπογαλάκια της το Σεπτέμβρη και μετακόμιζε στο Ακαπούλκο. Ήταν όμως αυτή η δουλειά της, δεν ήξερα αν το είχε ζητήσει. Δεν ήξερα αν το δικό της μέλλον περιελάμβανε σουηδικά κεφτεδάκια και αγκαλιές στο θερμαινόμενο πάτωμα. Εγώ ήθελα αυτό που είχε εκείνη, αλλά ήθελα και εκείνον πλάι μου αλλά εκείνος θα προτιμούσε σουηδικά κεφτεδάκια και αγκαλιές στο θερμαινόμενο πάτωμα, κατά προτίμηση αφού είχε κάνει σκι, έτσι για να κάνει σετάκι με το ξεσκί στο καπάκι ( BONUS for artistic impression). Ξενέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεερα. Εγώ θέλω παραλία, και ύπουλες λάγνες ματιές, αλκοόλ, να νιώθω ποθητή και πρόστυχη, χορό ξαναμμένης Λατίνας κι εκείνος χουχούλιασμα μπρος στο ηλιοβασίλεμα, με θέα τα έλατα και το σαλέ.

Άλλη καρτ ποστάλ μου είναι εμείς σε ένα παγκάκι, αστικό τοπίο, και να κοιτάμε τον κόσμο που περνάει ακούγοντας ο καθένας μόνος του το τραγούδι νούμερο δύο (see below), ονειροπόληση και διόλου εποικοδομητικό άραγμα, μόνο τη μουσική και έναν ανυπέρβλητο αστικό ρομαντισμό, σε ποιο «Σε είδα» πρωταγωνιστούν οι βιαστικοί περαστικοί. Αλλά εκείνος ίσως να προτιμούσε πεζοπορία στη φύση, γρήγορη οδήγηση σε επαρχιακούς δρόμους και τη μυρωδιά του υγρού χώματος.


Ποια τείχη έχεις χτίσει για να ζήσεις τις μεγάλες σου στιγμές;

Δε μας χέζεις ρε Νταλάρα ( penalty for foul language). Όταν είμαι γαμάτα, δεν γράφω. Όταν είμαι σκατά, γράφω. Όταν γράφω με γουστάρω, αλλά δεν μου αρέσει να είμαι σκατά. Ο ουροβόρος όφις μάλλον είναι το ζώδιο μου, ο ωροσκόπος μου είναι η Σάντυμπελ και η σελήνη μου η Λίλιθ.

‘Ελα να σου πω σ’ αγαπώ, όπως μου ζήτησε η Φαίη. Με τρεις τρόπους, ‘cause life did come with a fucking manual so I can just say RTFM.







ΥΓ: Για το ντιβάνι του ψυχαναλυτή, να κουβαλήσω τα δύο τελευταία τραγούδια και τον άξονα “ dream”. Ξύπνα Κρουσίλω, μάλλον κοιμάσαι.