Vodka Speaking
Χικ.
Πίνω και μεθώ ωχ αμάν μέρα νύχτα τραγουδώ. Βότκα λένε τη σκύλα της Ναταλίας. Και της αδερφής τη σκύλα τη λένε Μπέρμπον αλλά αυτή χάθηκε γιατί ο γκόμενος της αδερφής της αφεντικίνας της Βότκας την άφησε ξαμολυτή στην Άνω Κυψέλη και το παιδί χάθηκε ψάχνοντας να βρει γκόμενο. Μακάρι να έχει βρει ένα Μεξικανό λάγνο εραστή ονόματι Τεκίλα....because Tequilla will make her happy!
Η Βότκα η εμφιαλωμένη και όχι η τριχωτή παραμένει φίλη μου και εγώ εδώ λέω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι. Άρα θα με υποστείτε και
ντέφι! ντίρλα ! λιώμα! ντουτ ( σερραϊκόν) ! Φέσι!
Για όλα αυτά που νιώθουμε και δε λέγονται.
Για σένα που με διαβάζεις και νιώθεις ότι σε αφορά.
Τι είναι blogging ρε ; Ιδού η απορία ! To blog or not to blog?
Γιατί γράφω ρε; Γιατί;
Νιώθω μοναξιά; Ψάχνω φίλους; Τι θέλω εγώ και κόβω την ψυχή μου κομματάκια και την αντιδωρίζω στους επισκέπτες μου;
Μοναξιά ναι. Sometimes , when I look at my texts , I swear I can see my soul.
Φίλους έχω. Τώρα θα μου πεις κι εσύ πως κολλάει το ένα με το άλλο.
Κολλάει ρε! Κολλάει! Γιατί δε λέγονται όλα , αλλά ορισμένα γράφονται. Πως να σου πω για τα αρρωστιάρικα και χλωμά φώτα του γραφείου που δουλεύω , για τη θέρμανση που δεν λειτουργεί καλά και κρυώνω , για τη λιακάδα στο μυαλό μου και για τη συννεφιά στα πρόσωπα γύρω μου;
Είναι στιγμές που τα δάχτυλα μου μουδιάζουν γράφοντας, εκείνες τις στιγμές που όλα πάνε στραβά μάτια μου και ακόμα και ο καφές στο πλάι έχει κρυώσει. Και το τηλέφωνο χτυπάει το μαλακισμένο και με ζητάνε και δε θέλω να κουνήσω ρούπι α σιχτίρ αδιαθέτησα κιόλας σήμερα και όλοι με θυμούνται . Τι σκατά ρε παιδιά οι μαλάκες μυρίζονται την αδυναμία μου όπως οι ύαινες το αίμα;
Για όλα αυτά μπλογκάρω. Για την αλήθεια μου, και την αλήθεια που μοιραζόμαστε όλοι. Την όμορφη στιγμή που χαμογελάει κάποιος δίπλα μου και βλέπω τη λιακάδα στο μυαλό του , και την αδυναμία του, το αίμα στις φλέβες του, ίδιο με το δικό μου. Είμαι τόσο αληθινή όσο κι εσύ.
Να μαι...
Πίνω και μεθώ ωχ αμάν μέρα νύχτα τραγουδώ. Βότκα λένε τη σκύλα της Ναταλίας. Και της αδερφής τη σκύλα τη λένε Μπέρμπον αλλά αυτή χάθηκε γιατί ο γκόμενος της αδερφής της αφεντικίνας της Βότκας την άφησε ξαμολυτή στην Άνω Κυψέλη και το παιδί χάθηκε ψάχνοντας να βρει γκόμενο. Μακάρι να έχει βρει ένα Μεξικανό λάγνο εραστή ονόματι Τεκίλα....because Tequilla will make her happy!
Η Βότκα η εμφιαλωμένη και όχι η τριχωτή παραμένει φίλη μου και εγώ εδώ λέω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι. Άρα θα με υποστείτε και
ντέφι! ντίρλα ! λιώμα! ντουτ ( σερραϊκόν) ! Φέσι!
Για όλα αυτά που νιώθουμε και δε λέγονται.
Για σένα που με διαβάζεις και νιώθεις ότι σε αφορά.
Τι είναι blogging ρε ; Ιδού η απορία ! To blog or not to blog?
Γιατί γράφω ρε; Γιατί;
Νιώθω μοναξιά; Ψάχνω φίλους; Τι θέλω εγώ και κόβω την ψυχή μου κομματάκια και την αντιδωρίζω στους επισκέπτες μου;
Μοναξιά ναι. Sometimes , when I look at my texts , I swear I can see my soul.
Φίλους έχω. Τώρα θα μου πεις κι εσύ πως κολλάει το ένα με το άλλο.
Κολλάει ρε! Κολλάει! Γιατί δε λέγονται όλα , αλλά ορισμένα γράφονται. Πως να σου πω για τα αρρωστιάρικα και χλωμά φώτα του γραφείου που δουλεύω , για τη θέρμανση που δεν λειτουργεί καλά και κρυώνω , για τη λιακάδα στο μυαλό μου και για τη συννεφιά στα πρόσωπα γύρω μου;
Είναι στιγμές που τα δάχτυλα μου μουδιάζουν γράφοντας, εκείνες τις στιγμές που όλα πάνε στραβά μάτια μου και ακόμα και ο καφές στο πλάι έχει κρυώσει. Και το τηλέφωνο χτυπάει το μαλακισμένο και με ζητάνε και δε θέλω να κουνήσω ρούπι α σιχτίρ αδιαθέτησα κιόλας σήμερα και όλοι με θυμούνται . Τι σκατά ρε παιδιά οι μαλάκες μυρίζονται την αδυναμία μου όπως οι ύαινες το αίμα;
Για όλα αυτά μπλογκάρω. Για την αλήθεια μου, και την αλήθεια που μοιραζόμαστε όλοι. Την όμορφη στιγμή που χαμογελάει κάποιος δίπλα μου και βλέπω τη λιακάδα στο μυαλό του , και την αδυναμία του, το αίμα στις φλέβες του, ίδιο με το δικό μου. Είμαι τόσο αληθινή όσο κι εσύ.
Να μαι...
Σχόλια
2) Brhke telika suntrofo h xamenh suntrofisa kai aderfh ths Vodkas?
3) Mpa bare8hkame th foto ths Afganikhs endumasias kai balame kai kalutexnikes twra?
4) Filakia, ta leme apo Paraskeuh an de me faei h gunaika olo to SK!!!
5) Prepei na eimai o monos edw mesa pou apo olo to nohma twn blog sou pianw kai sxoliazw tis anousies leptomeries... Ta kala ta afhnw stous sofous episkeptes!!!
Γουστάρεις να μπλέξεις καμιά λέξη και να γράψεις ακόμα κάτι?
Εβαλες και τη φωτογραφιούλα σου ?Καλά έκανες ....να δούνε όλοι την ομοφιά σου κουκλίτσα μου....Κι εγώ τις τελευταίες μέρες δεν είμαι στα πολύ ίσια μου...αλλά την παλεύω.....!
Προσωπική Σημείωση...Να μη βγω με την crucilla για βοτκες...θα με κανει φιλόσοφο!
αλλοι γιατι οπως πολυ ορθα ειπες ορισμενα δεν λεγονται αλλα ευτυχως γραφονται και ετσι ανακουφιζομαστε, βρισκουμε ενα διεξοδο!
Και λέει την αλήθεια, αν και είμαι σίγουρος ότι και χωρίς την βοήθειά της ότι γράφεις μπορείς και να το πεις...
Από την άλλη καλύτερα να σε αφήσουμε να πιστεύεις πως ότι γράφεται συχνά δεν μπορεί να ειπωθεί, γιατί έτσι μπορούμε και σε απολαμβάνουμε ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ, που δεν είμαστε ανάμεσα στου φίλους σου...
άσε που είσαι και γλύκα στη φωτογραφία!
Αποδίδω το ξέσπασμα στην αδιαθεσία αλλά και στην τρέλα που κουβαλάμε όλοι μας!
Τσιν τσιν μικρή Crucilla!
αυτη που εβαλες στη φωτο την ξερω ειναι γνωστη ηθοποιος του μπολιγουντ.
κατα τ αλλα keep blogging crucilla
@trotman, έλα από το Leeds και θα πάμε για καφεδάκι...Και μη λες για το αψέντι ρε, μου χαλάς προσεχές ποστ....
@debby, το πλάθω στο κεφάλι μου το μπλέξιμο. Ωραίες λέξεις.
@liodara ΜΟΥ, θα σε πάω εγώ για χορό! Θα σε πάω για βότκες! Θα σε πάω όπου θες! Και αν ακούς και φωνές θα σε πάω και σε γιατρό!
@avra, και η βότκα αναλαμβάνει αυτά που λέγονται και δεν γράφονται!
@τριλιαν MOY, εσένα σε ξέρω και έχεις ενδιαφέρον! Και σαν άνθρωπος και σαν σχόλιο! Και όσοι είναι ψεύτικοι, τι τους κάνουμε;
@ελισάβετ, ευχαριστώ! Είσαι το μόνο σχόλιο - κίνητρο για να γράφω νηφάλια...( χαχαχα)
@Παράφωνε, η Βότκα γράφει όπως φιλάει ο Ιούδας...λολ....Και σκέφτομαι κάτι για μπλογκομητινγκ, για να γίνουμε όλοι φίλοι...
@gogo MOY, κάτι θα με πείραξε και μένα.. αληθινή είμαι! Και με πειράζουν, και πειράζω...Cheers καλή μου!
@mogwai, ευχαριστώ. Εμείς τα παμε , τα ξέρουμε και τα λέμε.Όταν εσύ άκουγες James, εγώ....
@fight, ποια είναι η καρακάξα; Και γιατί με εκθέτεις; Ill keep blogging...( keep walking...κάτσε ..πάλι αλκοόλ θυμίζει αυτό)
@snikolas, γεια σου και σένα!
Μα γι'άυτο δεν πίνω vodka εγώ!
Καθόλου δε μου αρέσει, καθόλου!!!!
Τσκερναω ρ(λ)ατσκι θέλεις;...................
με τα ξενύχτια αχ δεν γιατρεύεσαι
ένα δάκρυ απ' τα μάτια σαν κυλίσει
της γυναίκας [ή άντρα ανάλογα] την ανάμνηση θα σβήσει...
Ζώρζ Πιλαλί... θάνατος... ;)))
Δηλαδή είσαι κι εσύ simulation blogger;;;
;^p
(πέραν του σαχλού σχολίου, συμφωνώ απόλυτα και στο πώς βλέπεις το χόμπι και στο πώς βλέπεις τη βότκα)
λοιπόν μακριά από τη βότκα. άντε κανονίστε για ρακόμελα την επόμενη εβδομάδα.
φιλιά πολλά..
@allitnil, στα λευκά ποτά λέμε ναι! Την ίδια επίδραση έχουν πάνω μου!
@Γεώργιε Μαργαρίτη, εγώ αυτό που είπες το θεωρώ κοπλιμέντο!
@jason , φχαριστώ ! Αλλά τι το θαραλλέο έκανα;
@chris, θέλω να το ακούσω το άσμα....πως θα γίνει;
@μπαμπάκη, είμαι μια beta version ενος bloggoπρογράμματος, είμαι μια ποστιέρα. Και σε ερευνητικό στάδιο , με βάζουν να κάνω και chat στον msn ....
@γιωρίκα, καλέ μου γιωρίκα, χχαααχα πως τα λέτε....Χικ ...και ρακόμελα πίνουμε..χικ
@charty , θενξ!
@deadend , ευχαριστώ ΠΟΛΥ για την τιμή και την επίσκεφη,,,,Με το χανγκόβερ μου έβαλες ιδέες....
Ευανάγνωστο κείμενο με τον αέρα και την δροσιά του απλόχερου μοιράσματος στους αναγνώστες ή έστω στους συμπλογκίτες μας.
Εν ολίγης μου αρέσει η οπτική σου.
Παλληκάρι είπα, όχι θαρραλέο παλληκάρι!
Αλλά και που έγραψες τούτο το post, θαρραλέο ήταν, και που το ανέβασες, άλλο τόσο.
Ο Μαυροσκούφης.
Γιατί χρόνια τώρα βγάζαμε τα σώψυχά μας και σωθικά με ποτήρια κι άλλα ποτήρια και άλλα ποτήρια....
Ναι αγαπημένη μου φίλους έχεις και πάντα είχες.
Πάντα σου λείπαμε και μας έλειπες.
Όταν κοιτάς από ψηλά όμως τα σπίτια είναι χαμηλά...
Κι είπες τη σωστή κουβέντα, "είμαι τόσο αληθινή όσο κι εσύ".
Επιτέλους...
Υ.Γ.1Η Μπέρμπον δεν ξέρω αν βρήκε γκόμενο. Η αφεντικίνα της έμεινε με τον γκόμενο σκυλοδιώχτη.
Υ.Γ.2 Σ' αγαπώ
@chris....περιμέεεεεεενωωωωωωωω!
@jason, μπερδεύτηκα! Αλλά θενξ ενηγουέη μικρέ!
@νάσο! καλώς το μου! κουράγιο!
Ευχαριστώ!
...και....ανώνυμη, ευχαριστώ για τη βότκα. Τώρα καταλαβαίνω τι εννοείς.
Κι εγώ σ'αγαπώ. ( Θέλω να πάρω το αεροπλάνο ΤΩΡΑ και να γίνουμε ΦΕΣΙ)
Όλα με μέτρο βέβαια.. διαφορετικά τα πράγματα θα αντιστραφούν και τότε η μοναξιά θα χτυπήσει την πόρτα των τριγύρω. Ακραία κατάσταση αλλά υπαρκτή.
Just "Sour Times" and nothing else :)