Χοτέλ Μαρούσι - Απομνημονεύματα
Νεανικά χρόνια...έρωτας , σεξ, ορμόνες, σεξ σεξ σεξ... Ορμόνες + έτερον ήμισυ = σεξ! τι ωραία! Τι τύχη! Αλλά...Και που να το κάνεις το ρημάδι ; Σε αυτοκίνητο; Μία δύο τρεις; Δεν βολεύει, έβρισκα στο μοχλό ταχυτήτων, άσε που τα χτίσανε όλα εκεί πίσω από το Ολυμπιακό στάδιο, γαμώ την Ολυμπιάδα μου γαμώ. Πλέον γαμώ και το Μολ γαμώ και τίποτε άλλο δε γαμώ. Μην έχουμε και καμιά συνάντηση - περίεργα μάτια οι απ' έξω και κατεβασμένα παντελόνια οι από μέσα. Γονείς μην κλείνετε τα μάτια σε αυτή τη μάστιγα…Οι άστεγοι εραστές είναι ευαίσθητη κοινωνική ομάδα.
Σε δημόσιο χώρο - χωρίς αυτοκίνητο; Ναι καλά...Καλοκαίρι έχει κόσμο παντού , χειμώνα τον δυσκολεύεις λίγο τον έρωτα σου άμα έχει πολύ κρύο και ως γνωστόν τα αγοράκια δεν....με το πολύ το κρύο. Τουαλέτες καφετεριών, κλαμπών , μπαρών και λοιπών συναφών; Άβολο και αρχίζει να απορεί και να ψυλλιάζεται η παρέα. Οι άστεγοι εραστές είναι μεγάλο πλήγμα στην παγκόσμια σεξουαλικότητα. Ξενερώνεις βρε αδερφέ και με το έτερο ήμισυ καταλήγεις να νιώθεις αδερφάκι, κολλητός - δεν πάμε να παίξουμε κανένα πλεηστέσιον;
Η λύση; Χοτέλς ημιπαραμονής διακριτικά και εχέμυθα. Τιμές 15 - 25 ευρώ. 3 ώρες. Ένα εισιτήριο δύο έργα σεξ και αν το μαγαζί έχει πιάσει το νόημα, γυρίζετε και τη δικιά σας, μόνο που δεν το ξέρετε( αχ τα νιάτα, φίλεργα και εφευρετικά). Επίσης αντλείτε ποικίλες ιδέες από τους πρωταγωνιστές, βλέπετε παράξενους συνδυασμούς, χρώματα και μεγέθη. Αξέχαστη θα μου μείνει η πρώτη φορά που το αθώο μου -τότε- αμόρε ανακάλυπτε ότι όλοι τα έχουν κάνει όλα πριν από μας και με περισσότερες βαριασιόν .
- Crucilallaaaaaaaa,- ( πανικός στη φωνήηηηη) ήμουν στο μπάνιο-τρέχααα! Μία, μία....Με δύο! Καλέ με δύο!
- ( είχα Filmnet) καλά ρε μωράκι, για ένα σάντουιτς με φωνάζεις ;;
Αξέχαστες στιγμές χαράς και εργασίας και κοπιαστικής μάθησης, πολλά λεφτά από το φοιτητικό χαρτζιλίκι ξοδεμένα στο σεξ και απορώ γιατί δεν έχουν κάνει member's golden list με ειδικά προνόμια για τους frequent fuckers που μαζεύουν μίλια...Ή έστω φοιτητικές τιμές ...Με το πάσο σας;; Τότε γ___ με το πάσο σας! Μία ώρα στις τρεις δώρο!
Τα κοριτσάκια στη σχολή που μέναμε μαζί με γονείς το συζητούσαμε εκτενώς το θέμα, αναλύαμε επιμέρους παράγοντες όπως καθαριότητα, ευγένεια, ποιότητα ταινιών, καλό παιδί ο Σιφρέντι, εγγύτητα , τιμές, Σαλιέρι έχει δει καμιά σας, πάρκινγκ, διαθεσιμότητα δωματίων.
Όπως καταλαβαίνετε το θέμα αφορούσε όλο το peer group με συνέπεια να γίνεται το αδιαχώρητο σε ορισμένα ξενοδοχεία. Να πας, να θες να βγάλεις τα μάτια σου, να ψιλοντρέπεσαι τον υπάλληλο και να έρχεσαι αντιμέτωπος με την ατάκα:
- Όλα τα δωμάτια είναι γεμάτα. Θέλετε να περιμένετε καμιά ωρίτσα;;;;
Κι εσύ να θες να του πεις ότι ΤΩΡΑ ΚΑΙΓΕΣΑΙ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΣΟΥ αλλά γυρνάς και με τρόμο βλέπεις ότι στο ...λόμπυ υπάρχουν άλλα εφτά ζευγαράκια αγκαλίτσα και με τρυφερότητα στο βλέμμα. Σαν δωμάτιο αναμονής γυναικολόγου , εκεί που ο μέλλων μπαμπάκας χαμογελάει και χαϊδολογάει την κοιλίτσα της μέλλουσας μανούλας. Φαντάζομαι ότι κάποια ζευγαράκια θα το πάθανε κι αυτό , εννιά μήνες μετά από μια τέτοια επίσκεψη σε γαμιστρώνα. Δεν μπορούσα ποτέ να περιμένω, ντρεπόμουν μην πετύχω κανένα γνωστό. Αλλά άμα θέλει η πουτάνα η τύχη ... Μετά από μια τέτοια ημιπαραμονή σε τέτοια ύποπτα μέρη, άφηνα το αμόρε να πληρώσει ( συνέβαλα στο ποσό φυσικά αλλά κάπως δε μου πήγαινε να κανονίσω και το λογαριασμό) και απομακρυνόμουν προς την έξοδο. Μια από αυτές λοιπόν τις φορές.... Πάω προς την έξοδο. Με πιάνουν γέλια...Η ουρά αναμονής έχει πλέον και όρθιους στην έξοδο και σου έφερνε στο μυαλό κάτι σε ΙΚΑ, σε εφορία, με τη μόνη διαφορά ότι κανείς δεν περίμενε μόνος του και κανείς δεν έπιανε κουβέντα στον άγνωστο μπροστινό για να περάσει η ώρα. ( Παιδιά , μήπως να το πάρουμε και οι τέσσερις το δωμάτιο; και ποικιλία και οικονομία!) Μέχρι που μου κόπηκαν οι σκέψεις και τα γέλια. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ...
Με κοιτάει. Τον κοιτάω. Με κοιτάει. Τον κοιτάω. Με κοιτάει. Τον κοιτάω. Αυτή η ένοχη σιωπή πρέπει κάπως να σπάσει...
- Αχάαα, μου λέει αποφασιστικά και πονηρά με ύφος σε-τσάκωσα-μικρή-ξετσίπωτη-άραγε-παίρνεις-καλές-πίπες.
-Χαχάαα...ανταπαντώ λίγο ενοχλημένη με ύφος γαμάς-κι-εσύ-ρε-μπούλη.( Όχι γιατί το αχάαα του ήταν πολύ εύγλωττο...)
-χαχάααα μου γνέφει καταφατικά σε στυλ γαμώ-κι-εγώ-και-είμαι-περήφανος-γι-αυτό.
Αυτό ήταν. Είπαμε ότι είχαμε να πούμε....
Δεν τον ξαναείδα. Ποτέ. Δεν ξαναπήγα σε αυτό το ξενοδοχείο. Ποτέ. Ευτυχώς η σεξουαλική μου ζωή δεν έχει υποστεί μόνιμες βλάβες. Ακόμα.
Σχόλια
Kathontai diladi kai perimenoun stin oura??
Kai vlepoun o enas tin fatsa tou allounou??
Etsi ksanammenoi pou tha einai oloi borei kai na libizontai o enas ti gomena tou allounou, kai to anapodo of course!
ξερεις λυση εμιςι δεν ειχαμε βρει..
-το αυτοκινητο αβολο αλλα κυριως επικινδυνο (μας την εχανε πεσει ματακηδες)
-σε δημοσιο χωρο...μονο καμια παραλια και αντε τωρα να την πετυχεις ερημη...
-στο σπιτι του ...στηναμε καρτερι ποτε θα λειπουνε αλλα και παλι ειμασταν γκαντεμηδες και 1-2 φορες μας πιασανε στα πρασα (τετοια ντροπη δεν εχω νιωσει ποτε στη ζωη μου )
-στο σπιτι μου...α π ο κ λ ε ι ε τ α ι..λειπαν σπανιοτατα..και ο μπαμπας κυκλοφορουσε με το δικανο :-))
-το μονο που εμενε ηταν το ξενοδοχειο αλλα μας ψιλοξενερωνε η φαση.βεβαια τα τελευταια χρονια ηταν αναγκαστικη προσγειωση..μεχρι που αποκτησαμε τη δικη μας στεγη..
τωρα κοιτωντας πισω γελαμε ... ειχε και γουστο η ολη φαση του απαγορευμενου και της δυσκολιας...τοτε ομως εσπαγαν τα νευρα μας...
@unpaiktable, μη μου τα λες έτσι απότομα! Πάει και αυτός ο μύθος...
@trilian, είναι που είστε μικρή...Ο Τουρνάς το έλεγε...Αλλά έχει δίκιο! Ούτε σε Οτομπιάνκι , ούτε σε κανένα άλλο όχημα ( πλην τροχόσπιτων , οκ;;)
Α, ο Γιωργάκης της ιστορίας χώρισε μετά από λίγο καιρό...
Πόσο δίκιο έχεις;!
Υ.Γ Δεν τα μπορώ τα ξενοδοχεία...νοιώθω βρώμικη.